کالین کُه، محقق دانشکده مطالعات بین‌المللی اس راجاراتنام، گفت: باید بسیار مراقب بود. آنها با چشمان باز به تهدیدهای یکدیگر نگاه می کنند و هر دو طرف در تلاش هستند تا خطر را کاهش دهند.
هفته گذشته، شی جین‌پینگ، رئیس‌جمهوری چین هم در گفت وگوی تلفنی با جو بایدن، رئیس‌جمهوری آمریکا از آمریکایی‌ها خواست تا «با آتش بازی نکنند.»
چین تایوان را با جمعیتی حدود ۲۳ میلیون نفر یکی از استان‌های خود می‌داند که از زمان پایان جنگ داخلی (۱۹۴۹) از آن کشور جدا شده است.
ژنرال وی فنگه وزیر دفاع چین، این هفته آمریکا را به حمایت از تایوان متهم کرد و گفت که این کشور در حال «نقض وعده خود در مورد تایوان» و «دخالت» در امور داخلی چین است.
به گفته او، این امر احتمالاً منجر به بحث‌های عملیاتی بیشتر بین دو ارتش می‌شود که احتمال اشتباهات محاسباتی را که می‌تواند منجر به درگیری شود، کاهش می‌دهد و به طور کلی موجب «قوت یافتن مجدد گفت‌وگوها» که در دوره دولت دونالد ترامپ وجود نداشت، می‌شود.
در همین حال شاید هم بخشی از این هزینه ها و اقدامات آمریکا در مورد تایوان را بتوان در صحنه های بین المللی از جمله سازمان ملل و مواضع رو در روی دو کشور در موضوعات مهم بین المللی نیز مشاهده کرد.
آخرین رئیس مجلس نمایندگان آمریکا که به تایوان سفر کرده بود، نوت گینگریچ بود که در سال ۱۹۹۷ به این جزیره رفت.
این در حالی است که مقام های دولت و نمایندگان مجالس آمریکا به طور منظم از این جزیره بازدید می‌کنند، اما چین معتقد است دیدار پلوسی، یکی از بالاترین شخصیت‌ها در آمریکا از تایوان، یک اقدام تحریک‌آمیز بزرگ خواهد بود.
وی با مداخله جویانه خواندن این اقدام آمریکا بار دیگر سفر پلوسی به تایوان را مداخله در حق حاکمیت و تمامیت ارضی چین خواند و گفت رئیس مجلس نمایندگان آمریکا آشکارا به مقام‌های رسمی چین بی اعتنایی کرده که این موضوع تخطی جدی از تمامیت ارضی چین است.
ناظران معتقدند که سفر پلوسی به تایوان حتما عواقب و بهایی برای واشنگتن خواهد داشت، این بها می تواند برخی تحرکات نظامی در منطقه توسط چین و یا حتی تاکید چین بر اینکه آبراهه تایوان یک آبراهه بین المللی نیست، باشد.
موضع ثابت چین این بوده است که به دنبال «اتحاد مجدد مسالمت آمیز» با تایوان است و به نظر می رسد ایالات متحده هم تمایلی به کشیده شدن پایش به یک درگیری نظامی پرهزینه در آسیا ندارد و بارها اعلام کرده که خواهان جنگ نیست.
وانگ یی، وزیر خارجه چین نیز در بیانیه‌ای با اشاره به تعهد آمریکا از سال ۱۹۷۹ به نداشتن هیچ روابط رسمی با تایوان، گفت: طرف آمریکایی به قول خود در مورد موضوع تایوان خیانت کرده و واشنگتن بزرگترین مخرب صلح و ثبات تنگه تایوان است.
این سفر در حالی انجام شد که ارتش چین رزمایشی را نیز در اطراف تنگه تایوان و استان های روبروی آن برگزار کرد و نیروهای خود را به حالت آماده باش درآورده بود.
ناظران بین المللی با اشاره به تهدیدات و صحبت های مقامات دو کشور بویژه چین ارزیابی کرده‌اند که سفر کنونی پلوسی ۸۲ ساله به تایوان می‌تواند به بالا گرفتن دوباره تنش در منطقه منجر شده و اقدامات تلافی‌جویانه چین را در پی داشته باشد.
ناظران بین‌المللی احتمال کشیده شدن تنش‌ها به خشونت مسلحانه بین چپن و آمریکا را کم ارزیابی کرده‌اند، اما مقام‌های آمریکایی گفته‌اند برای نمایش قدرت از سوی ارتش چین، مانند پرتاب موشک در تنگه تایوان یا حمله‌های هوایی به اطراف جزیره آماده می‌شوند.
دولت آمریکا براساس سیاست «چین واحد»، تنها یک کشور یعنی چین را به رسمیت می‌شناسد که تایوان بخشی از آن محسوب می‌شود. اما مانند سایر سیاست های حاکم بر واشنگتن این کشور به این سیاست خود پایبند نبوده و حاکمیت چین بر تایوان را به رسمیت نمی‌شناسد و طبق قوانین مصوب کنگره، دولت ایالات متحده موظف است تمامی امکانات لازم از جمله تسلیحات را در اختیار تایوان قرار دهد.
برای ایالات متحده و چین، «اراده‌ای سیاسی برای تغییر مواضع آنها در حال حاضر وجود ندارد»، به ویژه با رویدادهای مهم در آینده – انتخابات میان دوره‌ای ایالات متحده در نوامبر و بیستمین کنگره حزب کمونیست چین در نیمه دوم سال.
